De hoofdregenboog is een van de meest welbekende optische verschijnselen in de atmosfeer. Haast iedereen bewondert de regenboog, als deze goed duidelijk te zien is. Daar staat tegenover dat de regenboog eigenlijk niet zo'n algemeen verschijnsel is in de vrije natuur. De regenboog ontstaat door zonlicht (of maanlicht) dat door de min of meer ronde regendruppels over een hoek van ongeveer 138^o gebroken en gereflecteerd wordt. Dit komt overeen met een hoek van ongeveer 42^o vanaf het tegenzonnepunt. De regendruppels werken in feite als een prisma. De hoek is verschillend voor de verschillende golflengten (kleuren) licht, en dus ontstaan kleurbanden. De regenboogkleuren zijn vaak zuiverder bij de horizon, want regendruppels hebben vaak de vorm van afgeplatte ellipsoiden. De horizontale lichtwegen door de druppel hebben minder last van de vervorming dan de verticale lichtwegen. De zon moet laag staan om de regenboog te zien (lager dan 42^o), anders bevindt de boog zich onder de horizon.

5 foto's in dit album
Klik de foto's voor grotere versies